Wiersz
o Obrońcach Poczty
Gdańskiej ................................. Barbara Pazur
W
obronie Poczty Gdańskiej .................................................. Sławomir Ciupek
Patrioci
Gdańska ...................................................................... Justyna Górowska
Obrońcy
Poczty Polskiej w
Gdańsku. ................................... Alicja Gałka
* * *............................................................................................. Marzena Zielonka
***............................................................................................... Dorota
Worwa
Za
miłość ................................................................................... Justyna Wójtowicz
Poczta
Polska w Gdańsku ...................................................... Michał Zachara
Pamięci
Obrońców Poczty Gdańskiej .................................... Anna Zając
Obrońcy
Poczty Gdańskiej ...................................................... Ewa Mszańska
*** .............................................................................................. Renata Sularz
*** .............................................................................................. Angelika Rączka
*** .............................................................................................. Dorota Marszalik
*** .............................................................................................. Maciej Herman
*** .............................................................................................. Robert Brańka
Obrońcy
Poczty Katarzyna ...................................................... Katarzyna
Pawłowska
Bohaterowie ............................................................................... Adam Miratyński
Zwykli
choć niezwykli ............................................................. Dominika Zając
Obrona
Poczty ........................................................................... Daniel Magiera
Dla
Obrońców Poczty Polskiej
w Gdańsku ......................... Elżbieta Kryściak
* * * ............................................................................................ Mirosław Gołąbek
***********************************************
Walczą
Bez doświadczenia żołnierze.
Swej poczty nie opuszczą.
To do ich honoru należy.
Niemcom tak łatwo nie oddadzą.
Prędzej zginą w jej murach,
niż walki zaprzestaną.
Miała przyjść pomoc.
Nie przyszła.
Lecz oni się nie poddają.
Za pocztę umierają.
Choć wrogie mocniejsze siły,
choć mało którzy przeżyli,
choć walka nie ma sensu,
walczą - pocztowi patrioci,
pocztowi żołnierze.
kl. V a
Na Poczcie Polskiej w Gdańsku
panował spokój i radość.
Na Poczcie Polskiej w Gdańsku
dobrze się pracowało.
Pocztowcy nie narzekali
na brak szacunku i zdradę.
Pocztowcy opowiadali,
że mają tu dobrą posadę.
W zwykły wrześniowy poranek
Niemcy oblegli budynek,
gdzie Poczta Polska się mieściła
i swego urzędu broniła.
Pocztowcy poddać się musieli,
gdy już innego wyjścia nie mieli.
Na Biskupią Górę ich wywieziono,
a potem okrutnie rozstrzelano.
Małgorzata Sroka
kl. I f
Wiersz o Obrońcach
Poczty Gdańskiej
Jesteśmy obrońcami,
obrońcami Poczty Gdańskiej.
Zginęliśmy, nie wrócimy,
ale w sercach zostaniemy,
w myślach będziemy
odważni i niezwyciężeni.
W oczach ludzi jesteśmy
bohaterami,
ale my się za nich nie uważamy.
Zginęliśmy za dobrą sprawę,
zginęliśmy za ojczyznę.
Barbara Pazdur
kl. II a
W trzydziestym dziewiątym roku,
aż trudno nam w to uwierzyć,
podstępne niemieckie działa
pocztowców zmieniły w żołnierzy.
Stawiając opór wrogowi,
zdani tylko na siebie,
w budynku Poczty Gdańskiej
bronili swą polską ziemię.
To oni, skromni i wierni,
ojczyźnie swojej na zawsze
oddali swe życie wierząc,
że nie na marne.
Ich bohaterstwo na zawsze
zostanie w naszych sercach.
Są dla nas wszystkich przykładem
oddania, wierności i męstwa.
Sławomir Ciupek
kl. I e
Oni polegli w boju
za naszą najdroższą ojczyznę,
idąc przez pola usłane krwią,
po śmierci żniwach.
Oni tylko sprzeciwić się potrafili
i walczyć chcieli wiedząc,
iż sen wieczny ich zastanie,
zamknie oczy, gdy będą pełni odwagi.
Oni dotąd trwają w nas,
wypełniając nasze serca dumą,
że taką Ojczyznę mamy -
o barwach krwi i róży białej.
Bo to byli nasi patrioci -
Obrońcy Poczty Gdańskiej.
kl. VI c
Obrońcy Poczty Polskiej w
Gdańsku.
Żyliśmy sobie spokojnie, radośnie.
Praca na poczcie przyjemna była.
Każdy tu widział innych, nie siebie.
Rzetelnie pracował i cieszył się z tego.
Aż nadszedł dzień wrześniowy.
Niemcy przybyli chcąc zająć pocztę.
Lecz nam nie w głowach uciekać do schronów.
Walczyliśmy dumnie czekając na pomoc.
Musieliśmy kapitulować, niestety.
Niemcy wzięli nas do niewoli.
Sąd tamtejszy orzekł winę naszą.
Rozstrzelani zostaliśmy za męstwo
i odwagę.
Alicja Gałka
kl. I f
Był wrzesień,
złota polska jesień.
I oni nią się cieszyli,
do codziennych obowiązków spieszyli.
Byle prości, zwykli, szczerzy
i nikt z nich nie wiedział jeszcze,
że nazwą ich bohaterowie.
O wolność przyszło im walczyć,
polskości bronić wiernie.
Czernią woleli się okryć,
niźli poddać się biernie.
To oni pokazali światu,
co wart jest Polak
wierny swemu bratu i ojczyźnie.
Ojczyzna to matka nas wszystkich -
Polaków dalszych i bliskich
.
To dom nasz ciepły i bezpieczny.
Udział w nim wszystkich jest bardzo
konieczny.
Wiec czcijmy i pamiętajmy o tych ,
którzy za niego zginęli,
abyśmy my kwitnąć szansę mieli.
kl. I h
Jak kwiat rozkwita
nadzieja w sercu.
Jak rosa na liściu,
tak łzy w duszy spływają,
lecz Ci ludzie się nie poddają.
Walczą o wolność dla nas Polaków.
Obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku
zostawili nam list
z wiarą, nadzieją i miłością.
Marzena
Zielonka
kl. II g
Wy przelaliście wiele krwi!
Za co?
Za OJCZYZNĘ!
Wy straciliście wiele życia chwil!
Za co?
Za OJCZYZNĘ!
Wy broniąc doznaliście ran!
Za co?
Za OJCZYZNĘ!
Teraz wstępujecie do nieba bram!
Po co?
Aby dawać przykład nam!
Wioletta Czyszczoń
kl. II a
My Obrońcy Poczty Gdańskiej
należymy do służby Pańskiej.
Nasza wiara jest ogromna,
a postawa wielce dumna.
My walczymy za ojczyznę,
i niejedną mamy bliznę!
My walczymy za rodaków!
My walczymy za Polaków!
My walczymy o to miasto!
My walczymy o to państwo!
Nam nie straszne żadne groźby,
lecz Polaków głośne prośby.
Gdy wołania słyszym
stale,
Nie ma dla nas żadnych ,,ale”.
My do boju wyruszymy,
kiedy sygnał usłyszymy,
gdyż o wolność walczyć chcemy.
kl. II a
Wojna skończyła się dawno,
pokoju nastał już czas,
lecz pamięć o naszych obrońcach
na zawsze zostanie w nas.
Załoga Poczty Gdańskiej
Patronem Szkoły dziś jest.
To ludzie, których życia
zbyt szybko nastąpił kres.
Walczyli do oporu
nie szczędząc sił ni tchu.
Z tą świadomością, że zginą,
stawiali czoła złu.
Nam pozostaje jedynie
czcić bohaterstwo ich.
Odwiedźmy więc cmentarz na Zaspie,
gdzie znicz pamięci się tli.
kl. I h
Niektórzy aktorów kochają.
Inni lepszych ideałów szukają.
My historię wolimy
i datę pamiętną czcimy.
Aby ich imię przetrwało,
nasze gimnazjum w pamięci ich zachowało,
i na Patrona szkoły
,,Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku”
przybrało.
Wielkie święto naszej szkoły
!
Gala i odświętne stroje.
Sztandar pięknie przystrojony,
dzień ten będzie ulubiony.
Dorota Worwa
kl. I f
Wiedzieli, że ta walka będzie nierówna,
ale postanowili walczyć
o wolność,
o to, co polskie.
Na pewno czuli w sercach strach,
ale czuli coś jeszcze
silniejszego.
Przecież...
to wszystko dla Ojczyzny !
Anna Lipa
kl. II g
Bronili Poczty,
bronili Polski,
bronili honoru
i naszej wolności.
Oni walczyli o życie.
Oni walczyli za wiarę.
Co najważniejsze -
za Polskę złożyli z życia ofiarę.
Katarzyna Kroczka
kl. II a
Obrońcy szli w bój za miłość.
Obrońcy szli w bój za wierność.
A serca ich były z narodem.
I walki to było powodem.
Justyna Wójtowicz
kl. II a
Wspomnij młody Polaku,
że kiedyś dawno przed laty
zamiast nosić listy
stanąłeś z polskim orzełkiem na czapce
w obronie Poczty Polskiej w Gdańsku.
Wtedy we wrześniu
hitlerowiec chciał być panem
polskiej ziemi,
polskiego kościoła
i polskiej poczty.
Polski listonosz bohatersko
bronił Poczty Polskiej.
Ani przez chwilę nie pomyślałeś
polski listonoszu,
kiedy na czas nie doniosłeś
przesyłki,
że wspomną dzieci po latach nie o tym,
że chodziłeś z listami,
ale o tym, że broniłeś Poczty Polskiej w
Gdańsku.
Michał Zachara
kl. VI c
Nie przepowiadano cieni,
które miały nadejść tamtej jesieni.
Nagle przyszły te dni wojenne
chmurami przykryte, ciemne.
Niemcy niegodnie na Pocztę Gdańską napadli,
świadectwo bezprawia swego kładli.
Przewagę zbrojną ma wróg,
już słychać karabinów huk.
Krwi obrońców leje się struga,
lecz oni nie poddają się, choć walka już długa.
Godzina po godzinie
bez pomocy płynie.
Groźby ich nie przestraszą,
walczą za ojczyznę naszą.
I choć na zwycięstwo nadziei nie ma cienia,
oni dalej walczą, w płomieniach.
Na grobie pocztowców nie postawił wróg
krzyża,
o tym okrucieństwie miała zalegnąć cisza.
Od ich obrony minęły długie lata,
lecz w pamięci pozostali
jako wzór dla młodych patriotów naszego świata.
kl. I g
Pamięci Obrońców Poczty Gdańskiej
Życie Ich nie było usłane różami;
Żmudna praca rankami i nocami,
Połączeniami, paczkami, listami zalani.
Choć żyli w Gdańsku, zostaną już z nami.
Poświęcili się dla naszego kraju,
Teraz przed nimi chylimy czoła,
Bohaterskiej od Nich uczymy się sztuki,
Ich imię nosi nasza szkoła.
Historia straciła swoich mistrzów,
Ojców odwagi, męstwa i bohaterstwa.
W ogniu walki swoją krew przelali
W obronie małej jednostki państwa.
kl. I c
Obrońcy Poczty Gdańskiej.
To dla nich jest ten wiersz,
to oni swego miasta
do końca chcieli strzec.
Walczyli dzielnie,
lecz zabrakło im broni
i poddać się musieli.
Niemcy zabili obrońców,
zaś ich ciała
przykryła gruba warstwa ziemi.
Ewa Mszańska
kl. I h
Cierpienie, rozterka, płacz.
Wojna, broń i krew.
W tym całym chaosie
jest szczypta nadziei.
Nadziei, co serce
wypełnia.
Sztuka cierpienia
w teatrze życia.
Czy człowiek tej roli podoła?
Wojna – front,
torba – broń,
list – nadzieja.
I tytułowa rola...
obrońcy godności Polskiej Poczty.
Renata Sularz
kl. II g
Ta krew jeszcze nie ostygła
symbolem naszych ofiar,
żywych istnień, serc oddanych tylu.
Broniąc zaciekle tych murów,
murów poczty, skrawka polskiej ziemi,
ziemi, która zrodziła
i wykarmiła...
winniśmy byli jej cześć!
Kres naszych cierpień nadszedł już wkrótce,
gdy nasze ciała spoczęły w jej ciemnej otchłani,
w matczynych objęciach.
My, polegli w obronie Poczty Gdańskiej,
oczyma własnych dusz
patrzymy na dzisiejszą Polskę,
od gór do morza.
Niech każdy będzie zawsze gotów
stanąć w jej obronie.
Niech nikt się
nie zastanawia,
bo warto dla Ojczyzny żyć, umierać!
Kim byli ludzie,
co swymi ciałami bronili
tego skrawka ziemi...?
To my ! Prości, zwykli
ludzie...Polacy.
Wasi spokrewnieni polskimi
korzeniami
polegli bracia.
Angelika Rączka
kl. I e
*
* *
Byliście zwyczajni, ale niezwykli.
Byliście wśród Niemców Polakami,
a gdy chmura nad Wami zawisła,
broniliście się zupełnie sami.
Powiedzieliście - nie!
Nie! - najeźdźcy,
wrogowi.
,,To nasza poczta, to Polska.
Zginąć za nią jesteśmy gotowi.”
Walczyliście.
Atakom dzielnie stawialiście czoło.
I choć Niemcy pocztę zajęli,
przegranych nie było.
Zginęliście.
Oni myśleli, że odniosą zwycięstwo,
kiedy Was zabiją,
lecz Wasze dusze w naszych sercach żyją.
Obrońcy Poczty Gdańskiej!
Za honor, za walkę
hołd Wam dziś składamy,
a o Waszym męstwie
ciągle pamiętamy.
Dorota Marszalik
kl. I i
Gdy Niemiec wszedł do Polski
i porwał się na Gdańsk,
Wy pierwsi wczesnym rankiem
o sobie daliście znać.
Przez długie godziny
prowadziliście bój.
musieliście patrzeć,
jak umiera każdy swój.
Dopiero przed wieczorem,
gdy ptaki zaczęły grać,
musieliście się poddać.
Za wszystkich,
którzy ponieśli za Ojczyznę śmierć,
wołajmy wszyscy głośno:
,,Chwała Im i Cześć!”
Maciej Herman
kl. I g
Wieczni w pamięci,
choć życie z nich uszło.
Przez wrogów okrutnych
sponiewierani,
zawsze bronili
honoru polskiego,
choć Niemcy jak zawsze
mieli ich za nic.
kl. II g
*
* *
Ciemność nocy już odchodziła,
gdy niemiecka siła
na gdańskich pocztowców
uderzyła.
Bronili się, choć wiedzieli,
że zostaną zwyciężeni.
Nie była to bowiem
walka o zwycięstwo,
lecz o wiarę , honor oraz męstwo.
Robert Brańka
kl. I g
Obrońcy Poczty
Rok1939.
Wrzesień.
Jesienny słońca promień.
Początek drogi do wolności
pokazali narodowi polskiemu
gdańscy pocztowcy.
To oni pierwsi,
odwagą i honorem uniesieni,
ojczyźnie oddani,
czoło stawili najeźdźcy.
Polakom pokazali, jak walczyć trzeba.
Co znaczy krew przelać
i bronić ziemi ojczystej.
Katarzyna Pawłowska
kl.
VI c
Dzisiejszy dzień przyniósł śmierć,
z samego rana zaczęła się bitwa.
Budziła się w nas do walki chęć,
a naszym pomocnikiem była modlitwa.
Walczyliśmy ze wszystkich sił,
lecz atak wroga był zbyt mocny.
Broniliśmy się dłużej, niż ktokolwiek śnił.
Niech nam Bóg będzie pomocny!
Schodziliśmy z piętra na piętro
aż do samych podziemi.
Na śmierć szliśmy jak na święto
pośród buchających płomieni.
Odsiecz nie nadchodziła,
samotność była przygnębiająca.
Przewaga wroga nas zgubiła
wśród strzałów armat ogłuszających.
Nasza walka nie poszła na marne,
płacz bliskich nie był daremny.
Przez wojny lata czarne
z nieba ślemy uśmiech promienny.
Adam Miratyński
kl. VI c
Walczcie chłopcy!
Do boju
w obronie poczty
naszej, polskiej, gdańskiej!
Przeciw złym, przeciw Niemcom,
którzy bacznie czekają na nasz błąd,
który jest ich
celem, sukcesem, nagrodą.
Do boju chłopcy!
Niech myśl o zwycięstwie
dodaje wam sił,
aby przez trudny czas
męki, łez, cierpienia
dotrzeć do podium.
Do boju chłopcy!
Walka nie jest daremną,
więc walczcie co sił
w ciele, w duszy, w sercu.
Serce prowadzi,
więc słuchajcie go stale,
bo ono trwa na piedestale.
Sylwia Bachula
kl. II g
Zaznali w życiu wiele zła i nienawiści.
Stoczyli bitwę o to, co należało do nich.
Każda chwila ciągnęła się, jakby była
wiecznością.
Czuli, jak dobro i bezpieczeństwo oddalały
się,
zaś przybywał strach i ból.
Nie poddawali się jednak.
Walczyli jak lwy!
Choć byli zwykłymi ludźmi,
Stali się prawdziwymi
bohaterami.
Dominika Zając
kl. II g
Obrońcy Poczty Polskiej w Gdańsku
zginęli za ojczyznę,
ponieważ do ostatnich chwil życia
bronili Polski i naszego honoru.
Każdy z nich poświęcił
rodzinę, wolność, życie.
Chociaż bali się śmierci,
wytrwali do końca walki
z okrutnym wrogiem.
To prawdziwi bohaterowie,
którzy podczas walki cierpieli
w bólu, męce i rozpaczy.
A
to wszystko dla Polski i Polaków.
kl. I h
,,Minęło przecież tyle lat” –
odpowie ktoś i wzruszy ramionami.
,,Po co wracać do tamtych dni,
obcować z przeszłości cieniami?”
A jednak trzeba!
A jednak musisz!
Zrozumieć i nauczyć się:
Ojczyzna to działanie,
szacunek i pamięć!
Wytrwać do końca,
jak oni wytrwali.
Wierzyć do końca,
jak oni wierzyli.
Walczyć do końca,
choćby po własny kres.
Nie tak łatwo,
jak myślisz.
Nie tak łatwo,
jak chcesz.
Posłuchaj sercem ich modlitw i skarg,
pożegnania słów,
cierpienia szepczących warg.
Posłuchaj i zapamiętaj,
abyś nie musiał kiedyś
wstydzić się własnych słów,
wzruszenia ramion, zgubionych snów.
kl. II b
O nienawiści ludzka, śmierci
matko przeklęta.
Ty niegodziwa istnieć wśród świata
tego piękna.
Oddechem swym śmiertelnym
zgubę z sobą niesiesz,
w którą stronę spojrzysz, przystaniesz,
uniesiesz jakąś duszę wplątaną w twe sidła perfidne.
Takąż duszą i moja zagubioną
była,
gdy we wrześniowy poranek o pocztę walczyła
jeszcze z ciałem złączona.
Teraz kula zbłąkana pierś
przeszyła nagle
i rzuciwszy na kolana życia pozbawiła,
przez co ducha obrońcy od oków ciała uwolniła.
Duch ku niebu leci, za siebie
spogląda,
widzi twarze strapione, powrotu pożąda.
Słyszy huk wystrzałów, krzyk
bólu, trzask ognia,
wśród płomieni i dymu twarz bohaterska acz
chłodna.
,,To jeden z towarzyszy” –
rzecze sobie z cicha
i wygląda dalej, na wypadki czyha.
Dostrzega kolejnych, imiennie
wylicza.
Usta zaciśnięte, dumne ich
oblicza
ślą gromy w nieprzyjaciół zawziętych.
Ileż tu odwagi, ile tu scen
pięknych, nieugiętej woli.
Lecz czy Bóg zwyciężyć
pozwoli?
Tymczasem bramy raju już widać
z daleka,
pocztowiec wzrok odwraca, na wyrok Boski czeka.
Wtem brama się odwraca,
słychać głos, nim ją minie:
,,Mając takich obrońców, kraj
nigdy nie zginie!”
Mirosław Gołąbek
kl. II g
*****************************************************************