Gimnazjum Nr 1  Rabka-Zdrój

 im. Obrońców Poczty Polskiej  w Gdańsku

 ul. Jana Pawła Ii  40, Rabka-Zdrój  34-700 

  tel/fax (0-18) 26-76-721, 

e-mail:  gimnazjum.rabka@wp.pl 

 

 Szkolny tomik wierszy o Papieżu Janie Pawle II

   strona Gimnazjum 

 Praca plastyczna na okładce: autor - Sara Kościelniak

  Zebranie i opracowanie wierszy: mgr Ewa Kurzeja oraz ks. mgr Marek Kasperkiewicz 

  Prace plastyczne  pod kierunkiem: mgr Małgorzata Bala

  Przygotowanie tomiku do druku: mgr Marta Tabaszewska-Bochnar  

 

  Spis Treści:

   >> kliknij na wybrany tytuł <<

Boży posłaniec                                                 Aleksandra Dachowska  kl 2a

Papież                                                                                       Aneta Żegleń  kl 1f

Modlitwa Ojca Świętego                                               Lucyna Luberda  kl 1g

Pontyfikat Miłości                                                                Maria Wójciak  kl 2d

Pasterz                                                                                         Anna Gryz  kl 1g

On nas nauczył                                                                         Alicja Zając  kl 2b

Nasz Papież ukochany                                                Barbara Luberda  kl 2a

W tę piękną noc                                                                 Tomasz Gacek  kl 3g

Cały Twój                                                                                Iga Zagórska  kl 3g

List do Ojca Świętego                                                    Kamila Luberda  kl 1g

Abba Ojcze                                                                    Iwona Kowalczyk  kl 1a

Deklaracja MIŁOŚCI                                                   Justyna  Iskrzycka  kl 2c

Był Człowiek                                                                   Barbara Luberda  kl 2a

Biały Pielgrzym                                                                 Alina Jugowicz  kl 3c

***                                                                                                          Ewa Kurzeja

Po tamtej stronie                                                                 Paulina Gajda  kl 3 f

***                                                                                           Paulina Świerk  kl 3e

Na szczytach Tatr                                                Izabela Draganowska  kl 2g

Musimy żyć                                                             Katarzyna Putiatycka  kl 1f

***                                                                                              Paulina Gajda  kl 3f

Wołanie                                                                            Ewelina Stachura  kl 3f

Do Boga                                                                        Urszula Palarczyk  kl 2e

Szukałem was…                                                      Agnieszka Stelmach  kl 1f

Wędrowiec                                                                               Alicja Kuglin  kl 3c

Jan Paweł II Wielki                                                       Iwona Kowalczyk  kl 1a

W sercach naszych będziesz zawsze                                Jerzy Wolf  kl 1b

***                                                                                    Katarzyna Macuga  kl 3a

Nasz Ojciec Święty                                                    Katarzyna Perucka  kl 1f

Słońce Miłości nigdy nie zachodzi                                    Alicja Niżnik  kl 1e

Obietnica                                                                      Barbara Waradzyn  kl 2a

Chwała Ci, Janie Pawle II                                                      Olga Dudzik  kl 1f

Rozmowa z Ojcem Świętym                                               Olga Zwijacz  kl 1d

Nie lękam się                                                                           Agata Czajka kl 3a

Nasz Ojcze!                                                                   Katarzyna Kocjan  kl 3c

Ojcze Święty!                                                                    Klaudia Morawa  kl 1f

Apostoł Miłości                                                            Katarzyna Bomba  kl 3g

***                                                                                            Joanna Bonar  kl 3b

Ojciec                                                                             Adrianna Śmietana  kl 1f

O Pasterzu Kościoła                                         Krystian Broniszewski   kl 2a

Pragnienie serc                                                               Sebastian Zając  kl 1g

W sercach naszych                                                          Joanna Biernat  kl 3f

Serce pełne miłości                                                         Magda Kopytek  kl 3f

***                                                                                                          Ewa Kurzeja


 

   strona Gimnazjum 

 

            Boży posłaniec

Przyszedł na świat, jak każdy z nas.

Przyszedł, by kochać, cieszyć się, śmiać.

Przyszedł, by mówić, co dobre, co złe.

Przyszedł, by świat na lepsze zmienił się.

Przyszedł, by dać nam Słowo Boże,

które mrok w sercach rozświetlić pomoże.

 

                                                                 Aleksandra Dachowska  kl 2a

 

                        Papież

Chwała Panu Bogu,

Matce Boskiej chwała,

że Ojca Świętego

światu Polska dała.

Papieża – Ojca naszego,

Pielgrzyma niestrudzonego,

Nauczyciela mądrego

przez świat ukochanego.

 

                                        Aneta Żegleń  kl 1f

 

Modlitwa Ojca Świętego

Przymknięte oczy,

złożone dłonie,

w rękach różaniec,

szepcące usta słowa modlitwy,

zgięte kolana na białej posadzce.

Przed Nim figurka Najświętszej Panienki,

obok płonąca świeca.

Modli się najszczerzej,

jak tylko potrafi.

                           Lucyna Luberda  kl 1g

 

 

 

 

                  Pontyfikat Miłości

Zakończyło się konklawe,

to dla wszystkich jest ciekawe.

Na Stolicę Piotrową został wybrany

Karol Wojtyła nieznany.

,,Totus Tuus”- jeszcze tylko Matce zawierzenie

i zaraz po tym nastąpiło Ducha Świętego tchnienie.

 

Do Polski wysłano samochód ciężarowy,

by zabrał do Rzymu papieża potrzebne przybory.

Wielkie było wszystkich zdziwienie,

gdy przywieziono książki, narty i pragnienie-

pragnienie zjednoczenia świata

i uznanie każdego człowieka za brata.

 

Swoim pielgrzymowaniem przez świat cały

siał słowa Chrystusa tak, by owocowały.

Pielęgnował w nas nadzieję

i budował na nowo Kościoła ideę.

I choć był największym autorytetem świata,

każdego człowieka traktował jak brata.

I nawet skłócone narody nawoływał do zgody,

a różne religie nie stanowiły żadnej przeszkody.

 

Dla wszystkich ludzi był duchową drogą.

Jego słowa teraz nam w życiu pomogą.

Miał cały świat na głowie,

o wszystkich pamiętał w modlitwy słowie.

To Jego młodzież słuchała

i na zawsze wierną Mu została.

 

A przy końcu swej ziemskiej wędrówki

udowodnił, że to nie czas na smutki.

Pozostawił nam do spełnienia trudne zadanie,

licząc, że dobre słowo ciałem się stanie.

Bez względu na to, czy możesz to pojąć,

nie bój się, nie lękaj się, kiedy zaczniesz tonąć!   

 

                                                                                                      Maria Wójciak  kl 2d    


 

 

                  Pasterz

Na niedużej polanie siedzi Pasterz.

Pasie owce i pilnuje, by się nie zgubiły.

Czuwa nad nimi nawet w najtrudniejszej chwili.

Uważnie śledzi ich ruchy i czyny.

Przebaczy złe słowa i wyrządzone krzywdy.

Podniesie, gdy się potkną.

Wskaże drogę, gdy zbłądzą.

Nawróci czarne owce, pomoże,

zaprowadzi do stada i nie odrzuci.

Przytuli, pocieszy – nasz Pasterz.

Wierzy, że kiedyś a na całym świecie

będzie panować dobro i miłość,

bo ludziom można zaufać.

A my wierzymy,

że nie zostawi nas w potrzebie.

 

                                                                       Anna Gryz  kl 1g

 

   On nas nauczył

On nas nauczył wielu prawd

i pomógł zrozumieć świat.

On nas nauczył nie dzielić ras

i wziął pod opiekę każdego z nas.

On nas nauczył bezgranicznej miłości,

która drogą jest do duchowej wielkości.

On nas nauczył radość z życia brać

i nią świadectwo Bogu swe dać.

To przez Jego uśmiechu blask

właściwą drogę odnalazło wielu z nas.

Dzięki Niemu świat lepszym się stał,

bo On sam przykład piękny dał.

On lękać nie pozwolił się,

bo przecież Chrystus z nami jest.

Nauk zostawił puchary niezliczone,

które w życie powinny być wcielone.         

        

                                                                     Alicja Zając  kl 2b

 
Nasz Papież ukochany

Polak najwspanialszy,

patriota najokazalszy,

największy ze wszystkich górali,

choć nie pasie owiec na hali.

Ale uczy miłości ,

jak nie dać zawładnąć sobą złości,

jak się co dnia radować,

jak nieprzyjaciół największych miłować,

jak w Boga wierzyć

i jak najlepiej życie swe przeżyć.

Ten Papież nasz kochany,

przez cały świat tak umiłowany,

poszedł już do nieba

i teraz pilnuje, by nikomu nie zabrakło chleba.

I choć żal serca przepełnia,

to wiemy, że wola Boża się spełnia

i że Jego duch ciągle nam będzie

na każdym kroku towarzyszyć wszędzie.

                                                               Barbara Luberda  kl 2a


 

 

W tę piękną noc

Przez życie szliśmy jak przez noc,

krocząc do przodu i nie widząc celu.

Pojedyncze świece oświetlały nam drogę,

lecz nadal nie znaliśmy planu.

I wstało Słońce!

,,Habemus Papam!” rozświetliło oblicze ziemi.

I przyszedł On w tę piękną październikową noc,

by zmienić świat i nasze życie.

Papież Polak – nasz Rodak.

I zstąpił Duch, który zmienił tę ziemię.

W sercach zapłonęła nadzieja

i pokonaliśmy zło

dzięki mądrości i mocy Jana Pawła II.

Dziś powoli budzi się wiosna,

ale wszyscy jakby smutni, zamyśleni.

Za to niebo takie niebieskie, jakby czekało na Świętego,

a Słońce o twarzy Boga tak wysoko,

 jakby oświetlało drogę do Bram Raju.

Noc, w kościołach ludzie, tłumy ludzi...

Czyżby koniec świata?

Nie, to Jan Paweł II odchodzi,

w tę piękną kwietniową porę

powraca do Domu Ojca.

Patrząc na zachodzące słońce,

widzę Watykan i naszego Papieża,

który pokazuje jak umierać –

to Jego ostatnia lekcja dla mnie.

Sobotni ranek, razem ze słońcem budzi się nadzieja.

Cały świat schował się w Kościele,

wierząc w cud, aż tu nagle…

21.37… Stało się. Wypełniło się przeznaczenie.

Nasz przewodnik powrócił do Domu Ojca

w tę piękną kwietniową noc,

a dookoła była tylko modlitwa.

Nowy dzień.

Słońce znowu wschodzi,

a z nim nadzieja budzi świat do życia,

bo Jego słowa trwają w nas

i wszystko od nas zależy!

                                     Tomasz Gacek  kl 3g

 

        Cały Twój

Twoje czoło pochylone,

ciężkim życiem tak strudzone.

Modlisz się za świat.

W Twoim sercu zawsze brzmiało:

„Totus Tuus Maria!”

 

Gdy pod ścianą płaczu byłeś,

twarz swą w dłoniach kryłeś.

Serce łkało:

„Totus Tuus Maria!”

Przepraszam za grzech…

 

Gdy postrzelił Cię zły człowiek,

życie zdmuchnął z Twoich powiek,

swojej Matce życie zawierzyłeś:

„Totus Tuus Maria!”

Bez trudu przebaczyłeś.

 

„ Niech zstąpi Duch Twój…”

Milkły tłumy całe.

„… I odnowi oblicze ziemi…”

Wtedy tak ogromne…

„…Tej ziemi!”

…nagle stały się małe.

Wtedy ciche…

Dzisiaj: „ Sanctus! Sanctus! Sanctus!” – krzyczą.

A Ty z niebieskiej krainy 

przyglądasz się wszystkiemu.

Naszym sercom każesz wołać:

„Totus Tuus Maria!”

 

                                   Iga Zagórska  kl 3g

 

List do Ojca Świętego

Ukochany Ojcze Święty!

Całe Twe życie to nieustanna modlitwa.

Uczyłeś nas, jak iść przez życie,

przez cały swój pontyfikat.

Pokazałeś, jakim trzeba być człowiekiem.

 

Nauczyłeś nas, jak trzeba postępować,

jak modlić się, by być blisko Boga.

Ciągle powtarzałeś: „Nie lękajcie się,

gdy nęka was trwoga”.

 

Byłeś największym Pielgrzymem,

odwiedzałeś wszystkie kraje.

Tyś naszym ukochanym Rodakiem.

A my dumni jesteśmy, że

Papież – Polakiem.

 

Kiedy Cię nie ma z nami na ziemi,

czujemy w sercach wielki ból i tęsknotę.

Lecz Twoja nauka, modlitwa i wiara

teraz są naszymi przewodnikami.

 

Kiedy odszedłeś, naszym pocieszeniem

jedynym jest ufność, że teraz Jesteś

blisko Boga.

Stoisz w oknie Domu Naszego Pana

I nadal nami kierujesz.

 

Dziękujemy Ci, kochany Ojcze - Papieżu,

za to, że Byłeś i Jesteś,

za Twoje mądre słowa,

za miłość i zaufanie,

za wszystko, co dla nas czynisz.

Na zawsze w naszych sercach pozostaniesz.

                                                                                      Kamila Luberda  kl 1g


 

Abba Ojcze

Czy wielkie, czy szare były dni,

Ty zawsze szedłeś pod wiatr.          

Mimo wszystkich życia trosk i kłopotów

nie lękałeś się.

Żyłeś jak można najlepiej,

mocą wiary, nadziei i miłości.

Dotknął Cię dziś Pan,

radość ogromną w sercu masz.

Jego światło niech prowadzi Cię

w noc jaśniejszą niż dzień.

Twoich dróg, Panie, bezpieczny ukaż Mu szlak.

Naucz Go po ścieżkach Twoich chodzić.

i prowadź Go, Ojcze Nasz,

bo zaufał Ci do końca.

Do Ciebie wznosi serce swe,

Panie Boże mój.

I spojrzawszy w górę szepcze:

„Niech zstąpi Duch Twój

i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi.”

 

                                                   Iwona Kowalczyk  kl 1a

 

                    Deklaracja MIŁOŚCI 

 

Jan Paweł II był dla nas Ojcem, był dla nas Bratem.

On zaopiekował się całym światem.

On pokochał wszystkich żyjących.

On pocieszał ludzi ufających.

On pod swe skrzydła przygarniał nas –

zagubione owieczki.

A teraz przy Jego grobie zapalamy świeczki.

Płonie ich wokoło bardzo wiele.

Płoną, modląc się nasze serca w kościele.

Widząc teraz Jego fotografie i obrazy,

wspominamy, jak wcześniej wiele razy

przemawiał do nas słowami swoimi,

patrzył na świat oczami radosnymi.

Ojcze Święty, który jesteś w Niebie,

wiedz, że my zawsze będziemy kochać Ciebie!

                                                                            Justyna  Iskrzycka  kl 2c


 

 

        Był Człowiek

 

Był Człowiek,

który co dnia krzyż swój niósł

i wciąż powtarzał: ,,Totus Tuus”.

 

Był Człowiek,

co ziarno nadziei w ludzkich sercach siał

i nawet śmierci się nie bał.

 

Był Człowiek,

co stał się ojcem wszystkich ludzi,

który ciągle sumienia ze snu budzi.

I wciąż uczy miłości i wiary

oraz ze swego serca ofiary.

 

Ten Człowiek to Jan Paweł Drugi - był

i z nami tu na świecie żył.

Teraz w sercach naszych wciąż trwa

i tu na wieki miejsce swoje ma!

                                                               Barbara Luberda  kl 2a

 

        Biały Pielgrzym

Skromny człowiek w białej szacie

siwą skroń na ręce drżącej oparł.

Nad losem świata się zamyślił...

Na obcej ziemi Wędrowiec niezłomny

serca zgubione nawracał,

pochylał się nad cierpiącymi.

Ukochał góry i lud ich hardy.

A w duszy Jego pod włoskim niebem

polskie śpiewały Mu słowiki.

Gdy odszedł, smutek zagościł

w sercach wszystkich Polaków.

Cichy jak maki pod Monte Cassino,

które o wolność tak walczyły

jak On.

                                                Alina Jugowicz  kl 3c
 

                * * *

I stało się. Amen.

Świat zastygł na jedną chwilę w wieczności.

Bezbrzeżna cisza rozdarła całą ziemię.

Słychać tylko łkanie ludzkich serc

już tęskniących za Światłością tego świata,

zjednoczonych we wspólnym bólu.

 

Lecz me małe serduszko nie mówi: ,,Żegnaj”,

tylko: ,,Do widzenia” na każdą minutę,

na każdy nadchodzący dzień,

,,Do zobaczenia w Domu Ojca”.

Niech teraz me małe serduszko zapisane Światłem Twego blasku

otworzy drzwi MIŁOŚCI i zacznie tętnić nowym rytmem!   

 

                                                                                          Ewa Kurzeja

                    Po tamtej stronie

Wreszcie spojrzałeś w twarz Bogu.

Zawsze tego chciałeś.

Jesteś najwyżej jak można.

Podziękowałeś Matce Bożej

za uchronienie od zamachu.

Dołączyłeś do swych bliskich.

Spotkałeś kochaną rodzinę.

Po tylu latach ujrzałeś

dawnych przyjaciół.

A my płaczemy,

bo Ciebie już nie ma,

choć winniśmy się cieszyć

Twym szczęściem.

Ale wybacz nam, za bardzo Cię kochamy.

Pociesz nas, daj nam jakiś znak!!!

                                  

                                                           Paulina Gajda  kl 3 f

                              ***

Przejmująca pustka,

głuchy odgłos bicia serc.

Nie wystarczy łez…

A przecież Byłeś jeszcze,

coraz ciszej, ale wyraźniej mówiłeś.

Teraz patrzą w puste okno,

cierpią…

Gołębie na Placu posmutniały -

Aniołowie Wiecznego Miasta.

Zbyt pusto zrobiło się na świecie,

szaro i mgliście.

Twoje skrzydlate słowa osiadły

na dnie mojej duszy.

W każdym sercu kiełkuje nadzieja.

Teraz Jesteś jeszcze bliżej!

Nieskrępowany człowieczeństwem,

a jednak … pusto na świecie.

                                                                                            Paulina Świerk  kl 3e

 

       Na szczytach Tatr

Hej, tam, na szczytach Tatr

rozmawiał z wiatrem wiar:

,,Gdzie jest ten pielgrzym biały,

co o Nim świerki śpiewały?”

 

Hej, odszedł ci On w niebieskie góry

i patrzy na nas znad tatrzańskiej chmury.

Patrzy na mnie i patrzy na ciebie,

czy z Jego nauk pozostało wiele?

 

Hej, zostało ważne przesłanie:

BÓG NA ZAWSZE Z NAMI ZOSTANIE! 

 

                                                                 Izabela Draganowska  kl 2g

 

     Musimy żyć

 

Smutną wieść ogłosił świat -

zmarł nasz Papież , ojciec, brat.

Zmarł po długiej chorobie.

Pogrążył nas w żałobie.

Każdy świeczkę zapalił.

Ludziom świat się zawalił.

Wiemy, że jest u Boga,

lecz ogarnia nas trwoga.

Czy bez Jego Osoby nie stracimy miłości?

Czy bez tej opatrzności nie zgubimy wolności?

Wszystkie owieczki płaczą,

bo swego pasterza już nie zobaczą.

Odszedł człowiek bardzo kochany,

łkają rzeki, góry, polany.

Orędownik pokoju

podróżował do znoju.

Był dyplomatą mądrym,

negocjatorem dobrym.

          Oddany Bogu cały

            pozostanie w pełni chwały.

            Musimy żyć bez Ciebie,

            do zobaczenia w niebie.

                                   

                                                                                                  Katarzyna Putiatycka  kl 1f

            ***3

 

Czemu smutna jesteś mamo?

Tato, powiedz, co się stało?

Czy to łzy są w oczach waszych?

Ja chcę wiedzieć, cóż to znaczy?

Nie wiem nic, nic nie rozumiem!

To znaczy, że nic nie umiem?

 

Czemu zamiast dobranocki

pokazują ludzkie troski?

Mamo mówisz: „Papież w niebie”,

czemu to nie cieszy ciebie?

Przecież w niebie Aniołkowie?

Tato, mów, no, co jest tobie?

 

U Boga Jan Paweł Wielki

skończył już swe ziemskie męki.

Nie zna lęku, nie zna smutku.

Wytłumaczcie powolutku,

jeszcze raz mamo i tato,

co to śmierć jest?

Co wy na to?

 

To podobno wieczne życie.

Czemu więc się nie cieszycie?

Modlę się, choć niezbyt wiem jak,

o Papieża , co jest jak ptak.

I używam takich słów,

jakich nas nauczył Bóg:

 

,,Ojcze Nasz, Któryś jest w niebie,

ja dziś bardzo proszę Ciebie,

daj miejsce Ojcu Świętemu,

bym, gdy zwracam się ku Niemu,

wiedział, że On mnie wysłucha.

I przyjmij mojego ducha,

kiedy umrę tak jak On,

gdy śmierci zabije mi dzwon...”

 

                                                     Paulina Gajda  kl 3f

 

               Wołanie

Boże, jak Ciebie trudno zrozumieć!

Jak trudno pojąć Twoją naukę!

Jak trudno pojąć Twoją wolę!

W rozpaczy wołam do nieba.

Wietrze, wichrze halny,

nieś te słowa z serca wydarte.

Bo nasz Papież ma oczy zamknięte na wieki

i serce Jego tak gorące, tek pełne miłości

już nie bije!

 

Myśli moje nie układają się w całość.

Serce już nie chce radośnie śpiewać.

Zlękniona, pełna niepewności,

zastanawiam się…

Co teraz będzie?

 

Ojciec Święty kiedyś rzekł :

„ Nie lękajcie się!”

Jakże teraz te słowa nabierają zrozumienia.

Dziś mogę z całą pewnością powiedzieć :

„ Nie boję się, bo Ty mnie nauczyłeś,

jak mam żyć i jak umierać”.

 

                                                Ewelina Stachura  kl 3f

 

Do Boga

 

Za tym człowiekiem, który kruszynę chleba

podnosi z ziemi przez uszanowanie

dla darów  Nieba…

                        Tęskno mi, Panie...

Za Tym człowiekiem, który winą dużą

nazywał bezużyteczne działania,

bo nikomu nie służą…

                        Tęskno mi, Panie...

Za słowem Jego z okna ambony,

za tym najprostszym wyznaniem:

„Niech będzie Pochwalony!”

                        Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi jeszcze do Jego pogody,

do Jego miłości w każdym spojrzeniu,

do Jego uśmiechu, co świat rozpromieniał…

                          Tęskno mi, Panie…

Tęskno mi, bo któż o mnie teraz stoi?

On Jeden przygarnął,

On Jeden zrozumiał.

                                 Tęskno mi, Panie i smutno mi, Boże...

Że mi zabrałeś jedynego przyjaciela na ziemi.

Ty, co robisz, dobrze wiedziałeś.

My na Twe wyroki pozostańmy niemi.

                         Smutno mi, Boże...

Bo nie ma już Tego,

co był promieniem w świecie ciemności.

Teraz zostało mi wspominać przeszłego

Człowieka w mej samotności…

                         Smutno mi, Boże…

Jak na ojca odejście się żali

mała dziecina, tak ja płaczu bliski

Ze świecą w ręku na rynku stoję.

Szukam człowieka podobnego Jemu.

                         Smutno mi, Boże...

Chociaż wiem, że tam będzie szczęśliwy.

Odpocznie Pielgrzym tęskniący za domem.

Jego okręt nareszcie dopłynie

i poczeka na nas, idących za Nim.

 

                                                                                                        Urszula Palarczyk  kl 2e
 

 

Szukałem was…

 

Odszedłeś, by wejść do nieba

i rozbłysnąłeś potem jak trzeba

z mocą tak wielką, pełną miłości,

która nam dała tyle radości.

 

Dumny Twój naród tęskni za Tobą,

z niedowierzaniem potrząsa głową.

Bo Ty już nigdy nas nie odwiedzisz,

nie ucałujesz swej polskiej ziemi.

 

Ty nas uczyłeś życia w godności

i przebaczenia, w sercu miłości.

Zawsze, gdy zatęsknimy do Ciebie,

westchniemy cicho: ,,Ojcze nasz w niebie”.

 

Wszyscy po Tobie płaczą jak dzieci

i nawet słońce coś słabiej świeci.

Deszcz też się schował i wiatr nie wieje.

Bez Ciebie, Ojcze, nasz świat się chwieje.

 

Kto teraz będzie do nas przemawiał?

Czy nowy papież będzie nas lubił

i o kremówkach tak pięknie mówił?

 

Jedno jest pewne – dałeś nam wiarę

i jak się kocha nam pokazałeś!

Ty zaufałeś w pełni młodzieży,

a kiedy nadszedł cierpienia czas

Ty powiedziałeś: ,,Szukałem was..”

 

                                                                        Agnieszka Stelmach  kl 1f

 

     Wędrowiec

    

Jak Prometeusz, który uznał,

że na nic ogień w świątyni światłości,

ludzi na ziemi z Nim poznał

i uwolnił świat od conocnej ciemności,

tak Wędrowiec do świata-puszczy wyruszył

i z całych sił swoich zła kamienie kruszył.

Wędrowiec nie pytał o drogę,

lecz podążał za sercem i głosem Boga.

Modlitwą odganiał też trwogę.

Gdy włócznia szatańska leciała złowroga

i ręka człowieka uczyniła mu cios,

przebaczył, choć od śmierci o mały był włos.

Zebrał siły i znów wyruszył,

lecz teraz z cierpienia krzyżem na barkach.

I męczeństwem swym serca wzruszył,

ukazując chorobę w drżących rękach.

I pod krzyżem upadał raz, drugi, trzeci,

jednak tym razem odszedł na wieki.

Popłynął potok łez żałobnych.

Zbudził się świat na sen jednego człowieka,

lecz wraca już do rzeczy drobnych,

gdyż z czasem także żałoba przemija.

I już wybierają nowego Wędrowca,

a na to z boku patrzy czarna owca.

I ciągle myśli,

na co to życie, skoro dobrzy odchodzą,

a źli, co przyszli,

ciągle złem swym Boga zawodzą.

Na to pojawił się strudzony Wędrowiec,

a za Nim stało tysiące owiec.

I mówi:                             

„ Mimo zła na ziemi,

w Niebie jest nagroda”.

I poszła owca z nimi,

gdzie Bóg był i zagroda.

 

 

                                                      Alicja Kuglin  kl 3c

 

         Jan Paweł II Wielki

 

Na Piotrowym tronie

zasiadł nasz Rodak w koronie.

Przybrał imię Jan Paweł II,

największe mając zasługi.

Wielki Pielgrzym świata,

chociaż mając i swe lata,

dał nadzieję i pokój między swemi.

Odnowił oblicze ziemi.

Płaczą po Nim wierchy, turnie,

lasy, rzeki i strumyki.

Turbacz czoło swe pochyla chmurnie.

Serca żal boleśnie gniecie,

bo nie ma Go już na świecie.

 

                                                                                       Iwona Kowalczyk  kl 1a

 

 W sercach naszych będziesz zawsze

     

Odejście Jana Pawła to dla Polski wielka strata,

dla duchownych i świeckich, dla Kościoła, dla świata!

Wszystko stworzenie gorzko zapłakało,

bolejąc nad tym, co się stało.

Bitwy ucichły, naboje nie świstały,

dorośli przystanęli zasmuceni, dzieci łkały.

Teraz leży w podziemnej krypcie

obok świętego Piotra, któremu poświęcił życie.

Lecz nasza nadzieja została,

która się z serca na świat pokazała.

Śmierć Jego połączyła w modlitwie państw wiele,

mnóstwo ludzi zjednoczyło się w Kościele.

Ojciec Święty dał nam znak,

dzięki Niemu wzbił się polskiej wolności ptak.

On odmienił oblicze ziemi, tej ziemi,

przemieniając nas samych słowami i czynami swemi.

Polska wolność odzyskała,

a była to papieska pomoc niemała.

On prosił, abyśmy wraz z Nim byli uradowani,

ale nam jest trudno, bo jesteśmy teraz sami.

 

Ojcze Święty, kochają Cię wszyscy Polacy:

górale, Pomorzanie i Ślązacy.

Odszedłeś do Pana, na którego co dzień patrzę,

jednak w sercach naszych pozostaniesz na zawsze!   

 

                                                              Jerzy Wolf  kl 1b


 

***4

 

Jestem, a jakby mnie nie było.

Patrzę, lecz Ciebie nie widzę.

Ufam i wiem, że Jesteś.

Kocham i nie chcę zapomnieć.

Jestem i czuję Twą obecność.

Patrzę, a Ty śmiejesz się do mnie.

Biegnę, by Twą rękę uścisnąć.

Zatrzymuję się i…

A Ty...

Znikasz, odchodzisz z uśmiechem...

Zostawiasz mnie...

W mym sercu pozostaje jednak ślad -

Twe słowa

jak forma na piasku,

jak kształt, który zanika

i wraca...

 

                        Katarzyna Macuga  kl 3a

 

 

                  Nasz Ojciec Święty                                                                                                                   

 

Nasz Ojciec Święty był zawsze uśmiechnięty.

Tłum ludzi wokół siebie miał,

który uważnie słuchać Go chciał.

Dobro w sercu swoim chował,

które od siebie wszystkim darował.

Całe życie szukał nas,

a gdy przyszedł czas,

my przybyliśmy do Niego,

by wesprzeć bliskiego swego. 

Czy w cierpieniu, czy w chorobie,

zawsze z nami pragnął być,

by przybliżać Słowo Boże

tym, co z Bogiem pragną żyć.

Ojciec Święty dźwigał krzyż

jak przed laty Boży Syn.

Aż dźwigania nadszedł kres,

taki plan u Boga jest.

Teraz z nieba już spogląda,

jak mocno staramy się,

by wypełnić nauki Jego

w trudzie życia codziennego.   

    

                                                                           Katarzyna Perucka  kl 1f


 

           Słońce Miłości nigdy nie zachodzi

 

                   Dwie krople łez spływają szerokie.

          Ciebie już nie ma w tym morzu głębokim.

              Z morza łez świata odszedł do nieba

           nasz Wielki Rodak, którego nam trzeba.

     Mimo tego Słońce wciąż nad morzem wschodzi,

        nic Go nie zasłoni, nikt Mu nie przeszkodzi.

        Bóg-Słońce Miłości wciąż czuwa nad nami,

            przez Niego zawsze będziemy kochani.

           A Karol Wojtyła, nasz Jan Paweł Drugi,

              po którego śmierci pozostały długi-

                  długi nadziei, długi pojednania,

                   długi radości i długi kochania.

   Niech On swym przykładem świeci wciąż nad nami

             ze Słońca Miłości swymi promykami.

        A cały świat tęskniący w zakamarkach duszy

            wyraża nadzieję, że coś w końcu ruszy.

        Że chociaż po śmierci Ojca wiarą natchnieni

             wyciągniemy ręce do Boga promieni.

               I nawrócą się wszyscy grzesznicy,

              by czerpać dalej ze Słońca winnicy.

      Nikt tej śmierci nie chciał, lecz tak być musiało.

                Tych, co wierzyli, nie było mało.

               Wierzyli w cud, że jeszcze się uda,

          przecież Bóg zdziałał inne, większe cuda.

          Po wielkim cierpieniu, niestety, odchodzi.

    Płaczą za Nim wszyscy, w szczególności młodzi.

        Lecz nie wolno się smucić ze śmierci powodu,

           nie karćmy dnia przed końcem zachodu.

     Miłość Boga jest Słońcem, Miłość tego chciała,

        dzięki Słońcu żyjemy, Bogu wieczna chwała!

 

                                                                                      Alicja Niżnik  kl 1e

 

                       Obietnica

 

Ojcze nasz, któryś jest teraz w niebie,

święcić będziemy imię Twe

i modlić się za Ciebie.

Tyś nam przykładem i chlubą narodu,

boś życie swe poświęcił ludziom i Bogu.

W młodości, a i potem ciężko pracowałeś

i nieraz ze zmęczenia na kolana padałeś.

I nigdy nas nie zawiodłeś,

w potrzebie zawsze pomogłeś.

Teraz my drogą Twoją ruszamy,

bo wielką miłość od Ciebie mamy!

 

                                Barbara Waradzyn  kl 2a


 

Chwała Ci, Janie Pawle II

 

Ojcze Święty,

nauczyłeś nas do Boga i ludzi miłości.

Przekazałeś nam wiele swojej mądrości.

Tyś sprawił, że w domach naszych

Biblia zagościła,

a wraz z nią na zawsze Jezus i Maryja.

Chciałeś, by wszyscy ludzie się kochali-

mali i duzi, czarni i biali.

Teraz, gdy jesteś u Ojca swego,

prosisz o miłosierdzie dla ludu całego.

A my pogrążeni w bólu i żałobie przyrzekamy,

że zawsze będziemy pamiętać o Tobie.

Wielkiemu Polakowi śpiewa ziemia cała:

„Chwała Ci, Janie Pawle II, wieczna chwała”.

 

                                                                                          Olga Dudzik  kl 1f

 

Rozmowa z Ojcem Świętym

 

Ojcze Święty,

Ty jak ten górski potok,

o którym tyle pisałeś,

który tak bardzo kochałeś,

przeminąłeś.

Odszedłeś, a wraz z Tobą

świetność i radość, które nam dałeś.

Ale czy na zawsze? Czy do końca?

Na te pytania możesz mi Sam odpowiedzieć.

Mogę z Tobą rozmawiać poprzez modlitwę,

której mnie nauczyłeś.

Tą modlitwą jest miłość do bliźniego.

 

                                                                     Olga Zwijacz  kl 1d

 

Nie lękam się

 

Ty kształtowałeś i nauczałeś świat,

lecz czymże on jest bez Ciebie.

Zostawiłeś nas, odszedłeś tam,

gdzie nie znajdzie Cię ból, strach i cierpienie.

Ja jednak wiem,

że w sercach ludzkich zostałeś

i dlatego nie lękam się według słów,

które kiedyś wypowiedziałeś.

 

                                                                                            Agata Czajka kl 3a

 

Nasz Ojcze!

 

Mój Ojcze!

Jesteś mą wiarą, nadzieją i miłością.

Mój Ojcze!     

Chcę Ci oddać hołd swą wdzięcznością.

Nasz Ojcze!

Jesteś jak biały gołąb nadzieję dający.

Nasz Ojcze!

W oczach odbicie Boga mający,

zostawiłeś nas samych w te bolesne dni -

rozpacz ludzka, cierpienie, łzy.

Tak bardzo nie chcieliśmy tej nowiny ze świata,

która mówiła nam: „Umiera nasz Tata”.

Zostawiłeś nas w wierze i miłości,

a Twe słowa niech będą nauką dla ludzkości.

 

                                                                                                   Katarzyna Kocjan  kl 3c

 

Ojcze Święty!

 

Ojcze Święty ukochany!

Często na biało ubrany.

Niosłeś nam uśmiech radosny

jak żywe tchnienie wiosny.

Ciepło, spokój i wiarę,

które zostaną na stałe

w każdym młodym człowieku

od Tatr do Bałtyku.

A nawet na całym świecie

słuchali Cię młodzi przecież,

bo umiałeś w prosty sposób

trafić do serc wielu osób.

Tyle nam przekazałeś,

tak pięknie rozmawiać umiałeś.

Oby Twoje wielkie słowa 

każdy w sercu na wieki zachował.

 

                                                              Klaudia Morawa  kl 1f

 

   Apostoł Miłości

 

Zawsze nas prowadziłeś

jak Ojciec swe dzieci.

Wszystkie narody godziłeś,

rozplątywałeś wojen sieci.

Dziś, Papieżu Kochany,

jako Twoje stado

na kolana padamy,

wołając: „Kochany Tato!”

I choć już Cię nie widzimy,

wciąż istniejesz w naszych myślach.

Nauki Twej nie zatracimy,

dzieło Twe tkwi w naszych sercach.

 

                                                                          Katarzyna Bomba  kl 3g

 

                            * * * 5

 

Prawie dwadzieścia siedem lat minęło,

kiedy nas szczęście ogarnęło.

Ciebie to Ojcze, nam pokazali,

na Stolicę Piotrową wybrali.

 

Cieszyli się wszyscy, co wtenczas żyli,

cudowne chwile z Tobą spędzili.

Myśl o Tobie i dzisiaj obecna jest w każdej rodzinie

I wiedz, że ona nigdy nie zaginie.

 

Jan Paweł II – to wszystkim znane imię,

niech ono w świecie na wieki słynie.

Słowa przez Ciebie nam dane

są dla pokoleń w twych książkach zachowane.

 

Mamy nadzieję, nasz Janie Pawle,

że razem z naszym Jezusem Chrystusem

spoglądasz na nas z Nieba czasami

I z aniołkami modlisz się za nami.

 

                                                                                       Joanna Bonar  kl 3b

 

         Ojciec

 

Gdy łza w oku zabłyśnie,

kiedy czuję się źle,

wiem, że Ty jesteś przy mnie

i zawsze wspomożesz mnie.

Jesteś moją podporą,

spokojnym portem w sztormowe dni.

Czuję, że jest mi łatwiej,

gdy przy mnie stoisz Ty.

Co mogę dać Ci dzisiaj – obietnice, modlitwy, słowa?

Świadomość, że Cię kocham

co dzień bardziej , od nowa…

 

                                                   Adrianna Śmietana  kl 1f

 

O Pasterzu Kościoła

 

Myślę, z pewnością wszyscy o tym wiecie,

że Pan Jezus ma swego zastępcę na świecie.

Jest nim każdy papież, Ojcem Świętym zwany,

to pasterz Kościoła, przez Boga powołany.

Tego sługę Bożego Chrystus chciał nam darować,

byśmy wiary głębokiej mogli mu dochować.

Pierwszym był rybak Piotr, opoką też zwany,

przez wszystkich papieży za wzór podawany.

Naszym Wielkim Pasterzem był Jan Paweł Drugi

kochający gorąco wszystkie swoje sługi.

Przez ponad ćwierć wieku Kościołem kierował,

łodzią Piotrową tak wspaniale sterował.

Dał nam nadzieję, pokazał jak wierzyć

i życie w przyjaźni z Bogiem przeżyć.

Odkrył dla nas powód ziemskiego istnienia,

a swym życiem wskazał sens cierpienia.

I chociaż Go starość i choroba nawiedziły,

jeszcze nauczać o Bogu miał wiele siły.

Nie poddał się, pokazał jak żyć mamy.

Całym Go za to sercem uwielbiamy

i Takiego na zawsze zapamiętamy.

                              

                                

                                                                          Krystian Broniszewski   kl 2a

 

         Pragnienie serc 

 

Tak jak strumień co wypływa z gór,

niosąc wodę dla spragnionych pól,

Tyś karmił nas i uczył kochać świat.

Dostrzegając w nas wolności głód,

mocą Ducha Świętego sprawiłeś cud.

Dzisiaj za to wszystko oddajemy Tobie hołd,

prosząc: ,,Czuwaj nad nami z niebieskich łąk”.

 

                                                                      Sebastian Zając  kl 1g

 

        W sercach naszych

 

Ty światu tyle dałeś,

w zamian tak niewiele chciałeś -

odrobinę uśmiechu na twarzy,

chwilę modlitwy do Maryi,

którą tak umiłowałeś.

Przyjeżdżałeś do nas, rodaków,

gdzie wśród pachnących kwiatów,

gdzie wśród wzgórz w słońcu się lśniących,

i tłumów Cię witających,

przebywając miłością obdarowywałeś.

Tu wszyscy Cię znali i z całego serca kochali.

 

Odszedłeś do Boga Wielkiego,

by szczęścia zaznać wiecznego.

U boku Panienki Maryi

miłość odczuć największą,

a i co dzień rano wsłuchiwać się w pieśń Anielską.

Jednak pamiętaj, proszę,

że dopóki istnieje życie,

w sercach naszych

zawsze widnieć będzie Twe oblicze.

 

                                                                                Joanna Biernat  kl 3f


 

   Serce pełne miłości

 

Chcę Ci podarować serduszko,

takie malutkie, niezbyt czyste,

serduszko tak bardzo otwarte

i podatne na Twój dotyk miłości,

poszarpane łzami bólu,

schowane pod maską uśmiechu,

serce tak zwykłe, tak szare jak inne,

rwące się ku Tobie nieustannie,

bijące smutkiem, troską i szczęściem,

czekające na jedno słowo, na jeden gest,

serce gotowe i tylko Twoje...

Tobie je całe zawierzam,

Tobie, mój kochany Ojcze,

oddaję i dziękuję, bo wiem,

że jesteś moją skarbnicą.

 

                                                          Magda Kopytek  kl 3f

 

           ***6

 

Ojcze!

Zasiałeś we mnie ziarenko WIARY.

Już widać, jak radośnie kiełkuje…

A to dopiero początek!

 

Ojcze!

Zasiałeś we mnie ziarenko NADZIEI.

Już widać, jak radośnie kiełkuje…

A to dopiero początek!

 

Ojcze!

Zasiałeś we mnie ziarenko MIŁOŚCI.

Już widać, jak radośnie kiełkuje…

A to dopiero początek!

 

Ojcze, bądź nadal ze mną na każdy dzień mojego życia!

                                                                                                                                                                                                                                                              

                                                                                                Ewa Kurzeja

                                                                                                      


   strona Gimnazjum