Szkoła Podstawowa Nr 1  Rabka-Zdrój

 im. Obrońców Poczty Polskiej  w Gdańsku

 ul. Jana Pawła Ii  40, Rabka-Zdrój  34-700 

  tel/fax (0-18) 26-76-721, 

e-mail:  gimnazjum.rabka@wp.pl 


 

PEDAGOG

 

 


  

Drodzy Rodzice! Drodzy Uczniowie!

 

Chciałabym zapewnić, że w związku z zaistniałą sytuacją, w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświatowego, służę pomocą w razie jakichkolwiek problemów, pytań czy wątpliwości.

 

Informuję, że można się ze mną kontaktować za pomocą maila:
 mtekieli@sp1.rabka.pl

bądź też za pośrednictwem dziennika elektronicznego.


W godzinach pracy jestem dla Państwa dostępna na czacie na Microsoft Teams. Uruchamiam dla Państwa również dyżur popołudniowy środa ( godz. 15.00- 15.30), w czasie którego jestem również dostępna na czacie na Microsoft Teams.
Zapraszam do kontaktu oraz śledzenia kolejnych informacji pojawiających się na stronie szkoły w zakładce pedagog!
 

Z poważaniem
pedagog szkolny Małgorzata Tekieli

 

ZOBACZ FILM EDUKACYJNY

"ROZWÓJ DZIECKA"

 

 

 

 

 

***

 

 

Jak radzić sobie ze stresem w czasie pandemii?

>> wersja do pobrania <<
 

Drodzy Uczniowie, oto kilka propozycji:
 

Przerwa w śledzeniu wiadomości
Warto robić sobie przerwy od oglądania, czytania czy słuchania kolejnych nowych informacji na temat koronawirusa w mediach (również społecznościowych). Ciągłe skupianie się na tym problemie może nasilać niepokój.
 

Przyjemne aktywności
Aby się odprężyć, podejmujcie przyjemne aktywności, które rozluźniają i wprawiają w dobry nastrój. Należy jednak pamiętać, by w miarę możliwości, odpoczywać nie korzystając z urządzeń ekranowych. Zamiast zagrać w grę komputerową, można np.: zagrać w grę planszową, wykonać ciekawą pracę plastyczną lub zacząć doskonalić nowe umiejętności (nauka drugiego języka obcego, rysunku, gry na instrumencie, sztuczki magiczne).
 

Wsparcie
Inne osoby mogą pomóc Wam w łagodzeniu stresu w zaistniałej sytuacji. Nie bójcie się wyrażać swoich emocji. Nie wahajcie się, korzysta z pomocy pedagoga szkolnego.
 

Codzienna rutyna
Specjaliści podkreślają, że dobrze jest trzymać się dotychczasowej rutyny, jeśli chodzi o codzienne aktywności. Warto stworzyć sobie schemat obejmujący czas na naukę, ale też odpoczynek. Najważniejsze, by w codziennej rutynie, nie zapominać o kontaktach z rówieśnikami oraz relacjach z rodziną. Czas wolny może być czasem wspólnie spędzonym z rodziną na wspólnie wykonywanych czynnościach, takich jak wspólne gotowanie, pieczenie. Można zrobić skany starych zdjęć z albumów rodzinnych i skatalogować je w komputerze. Warto pamiętać również o kontakcie z dziadkami lub innymi członkami rodziny, których nie widzicie na co dzień.
 

pedagog szkolny Małgorzata Tekieli

 

 

JAK POMÓC DZIECKU W DOMU JAK SKUTECZNIE UCZYĆ SIĘ ON-LINE?


 

DRODZY RODZICE!

  1. ZADBAJCIE O SIEBIE.

  2. JEŚLI BĘDZIECIE PRZEMĘCZENI, NIE BĘDZIECIE MIELI ZASOBÓW, ABY ZADBAĆ O WASZE DZIECI.


 

DRODZY UCZNIOWIE!

  1. CZAS NAUKI ZDALNEJ TO CZAS IZOLACJI OD RÓWIEŚNIKÓW ORAZ CZAS PRÓBY- BY PODOŁAĆ WYZWANIOM EDUKACYJNYM „INACZEJ”.

  2. ZMIANA DOTYCHCZASOWEGO TRYBU ŻYCIA JEST TRUDNA DLA WSZYSTKICH, RÓWNIEŻ DLA DOROSŁYCH.

  3. NIE JEST TO CZAS WOLNY!

  4. NAUCZYCIELE STARAJĄ SIĘ, BY ICH ZAJĘCIA BYŁY ZROZUMIAŁE, UROZMAICONE.

Z MYŚLĄ O WAS I WASZYCH RODZICACH PRZYGOTOWAŁAM KILKA WSKAZÓWEK:

ZACZYNAMY DZIEŃ:

Warto zacząć dzień aktywnie! (zaścielić łóżko, przygotować miejsce do nauki, bez zbędnych czynności takich jak granie na komputerze, oglądanie seriali)

 

LIMIT CZASU EKRANU:

Zadania najlepiej wykonywać na papierze. Najlepiej, by odpoczynek po skończonej nauce odbywał się bez urządzeń ekranowych. Warto zagrać w grę planszową lub wyprowadzić psa na spacer.

 

MIEJSCE DO NAUKI:

Miejsce do nauki powinno mieścić się w takim miejscu, aby dziecko miało możliwość skoncentrowania się na pracy, tak aby było właściwie zmotywowane i osiągało satysfakcję z właściwie wykonanych zadań. Biurko/ stół powinno być odpowiednio oświetlone i uporządkowane. W zasięgu ręki powinny pozostać tylko książki, zeszyty, niezbędne przybory. Wszystkie przedmioty, które mogą rozpraszać powinny zostać usunięte. Pomieszczenie powinno być przewietrzone. Dzieci z zaburzeniami koncentracji nie powinny siedzieć blisko okna.

 

POKONAJ TRUDNOŚCI:

Gdy dziecko nie chce się uczyć, zapytaj jaką ma trudność, jaką ma propozycję, by tę trudność pokonać, w jaki sposób możesz mu pomóc.

 

WSPARCIE:

Dziecko powinno pracować samodzielnie. To szansa, by ćwiczyć samodzielność i kreatywność. Zachowaj spokój i pozytywne nastawienie do nauki, a napewno wszystko Ci się uda!


 

NIE BÓJ SIĘ POPROSIĆ O POMOC!

ZAWSZE MOŻESZ LICZYĆ NA WSPARCIE PEDAGOGA SZKOLNEGO!


 

JAK WSPIERAĆ DZIECKO W OBLICZU PANDEMII?

 

Obserwujmy - siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z otaczającą rzeczywistością. Jak dziecko reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? A jak my się zachowujemy?

 

Bądźmy gotowi do rozmowy - Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi. Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić? Fajnie, jeśli jest to osoba bliska. Naprawdę psycholog jest ostatnią osobą w tej kolejce. Wizyta u specjalisty może tylko nasilić różne lęki. Zachęcamy do tego, by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji. Szczerość zawsze buduje zaufanie.

 

Rozmawiajmy, jak radzić sobie z lękiem - to bardzo ważna wiedza. Opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby trudne myśli nie zapanowały w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry).Pytajmy, co im pomaga. Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć super pomysłami. Zastanówmy się, co możemy wspólnie robić, aby zachować dobry nastrój. Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby z nimi sobie radzić. W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych - czasem to, co dzieci mają w głowie jest dużo straszniejsze od rzeczywistości. Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy, no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.

 

Nie oszukujmy - starajmy się być spokojni - nie panikujmy. Jednak, kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało, nie odpowiadajmy, że nic. Takie ucinanie rozmowy, tworzenie tajemnic, jest pożywką do karmienia lęków.

 

Zadbajmy o potrzeby dzieci - tak jak my potrzebujemy porozmawiać z bliskimi, koleżanką czy kolegą, nasze dzieci również tego kontaktu potrzebują. Zadbajmy o to. Rówieśnicy są ważni. Pamiętajmy o nowych technologiach - to dobry moment, żeby z nich również korzystać. Uczmy się razem zdrowych nawyków - i bądźmy wzorem do naśladowania.

 

Zadbajmy o innych - a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy?


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


>> strona główna <<